The last one

Nog even een allerlaatste korte blog, dit keer vanuit Warmenhuizen.
Ik ben nu anderhalve week thuis en eigenlijk ben ik wel weer helemaal gewend. Het is eigenlijk alsof ik nooit ben weggeweest.
De laatste weken in Cambridge zijn ontzettend snel gegaan. Mijn examen op de laatste zaterdag ging volgens mij wel goed. Ik heb zelfs deze dag nog al mijn spullen moeten verhuizen naar de kamer van Ilse, omdat er op mijn kamer al iemand anders kwam. Voor een nachtje was Ilse dus mijn kamergenoot. Erg gezellig, aangezien we eigenlijk al vanaf het begin met elkaar optrekken, dus leuk om het zo af te sluiten. Het was erg raar om afscheid te nemen van Cambridge. Het zal nooit meer hetzelfde zijn als ik nog een keer terug ga, omdat de mensen er niet meer zullen zijn waar je mee optrok. In de loop van de laatste week hebben we van veel mensen afscheid genomen en zondag, de laatste dag, van Rick en Alessandro.
Op het vliegveld in London kwamen we de mensen tegen waar we de heenweg ook mee gevlogen hadden, alleen gingen zij naar andere plaatsen in Engeland. Leuk om hun verhalen te horen.
Aangekomen op Schiphol zag ik mijn ouders en broertje al staan. Op het moment dat ik de bagagehal uitkwam was er een big surprise! Margot, Lotte, Sara, Nikkie, Rosalie en Laura stonden mij op te wachten met een groot spandoek. Had ik echt niet verwacht! Daarna heb ik afscheid genomen van Ilse. Heel gek als je 6 maanden non-stop met elkaar op trok. Gelukkig is Nederland niet zo groot, dus een ritje naar Noordwijk is te doen!

Nu is het officieel over. Ik ga nu naar werk en een studie zoeken, dus ik vermaak me prima. Ik ben al EF-ambassadeur en het is mijn taak om mensen te vertellen over de buitenlandse ervaring. Lijkt mij erg leuk om te doen!

Heel erg bedankt voor het trouw volgen van mijn blogs, die ik altijd met plezier heb geschreven.

Lots of Love, Manouk